Pięć Smaków w Domu

Archiwum - 12. Festiwal Filmowy Pięć Smaków

Nostalgia zaklęta w przedmiotach

Przerywane tłumaczenie, reż. Shireen Seno

Odtwarzanie z magnetofonu zamkniętego na kasecie głosu ojca, prowadzenie krótkich rozmów telefonicznych z przyjacielem ze szkoły, gotowanie obiadów za pomocą miniaturowych, zabawkowych sprzętów kuchennych, oglądanie rozrywkowych programów telewizyjnych i reklam, wyrywanie i liczenie siwych włosów drzemiącej na sofie matki - dla ośmioletniej Yael, bohaterki "Przerywanego tłumaczenia" w reżyserii Shireen Seno, świat składa się z codziennych, małych rytuałów i związanych z nimi magicznych przedmiotów. Dziewczynka, spędzająca  samotnie niemalże całe dnie, próbuje w ten sposób wypełnić sobie czas i uporządkować chaotyczną, otaczającą ją rzeczywistość, której w żaden sposób nie starają się wytłumaczyć jej wiecznie nieobecni dorośli. Jej ojciec wyjechał do Arabii Saudyjskiej, natomiast późno wracająca z pracy matka ogranicza kontakty z córką do wspólnego oglądania telenoweli i krótkich komunikatów.

Tłem dla tego złożonego mikrokosmosu są polityczne wydarzenia na Filipinach końca lat osiemdziesiątych, gdy władza Marcosa ustępuje rozprzestrzeniającemu się w kraju kapitalizmowi, którego ofiarami są najprawdopodobniej również rodzice Yael. Autorka filmu nie stara się jednak uczynić tych przemian główną osią fabuły. To, co dzieje się poza domem stanowiącym centrum życia młodej bohaterki, pozostaje nieistotne, bo niezrozumiałe - ważniejsze są: zapach sofy, wyładowania elektryczne na matrycy telewizora i odtwarzane w kółko słowa ojca, który istnieje w świadomości dziewczynki tylko na kasecie.

Owo uwielbienie, z jakim Yael traktuje posiadane przez siebie przedmioty, reżyserka stara się ukazać za pomocą licznych zbliżeń i nierzadko korzystając z pierwszoosobowej perspektywy. Perspektywa pełni zresztą w "Przerywanym tłumaczeniu" rolę kluczową, a Seno dokłada wszelkich starań, by odpowiednio ją zobrazować. Wykorzystując szybkie cięcia montażowe, onomatopeje i trudne do zidentyfikowania dźwięki pokazuje fragmentaryczność, z jaką dziecięcy umysł przetwarza rzeczywistość i chaos panujący w głowie tak poukładanej głównej bohaterki - w końcu to, że przemiany polityczne są dla Yael niezrozumiałe i z pozoru jej nie dotyczą nie oznacza, że nie wywierają na nią żadnego wpływu.

Marika Kaiser

bądź na bieżąco!

© Fundacja Sztuki Arteria
Nasza strona internetowa używa plików cookies aby dostosować się do twoich potrzeb. Możesz zaakceptować pliki cookies lub wyłączyć je w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Dowiedz się, jak wyłączyć cookies.