Pięć Smaków w Domu

Archiwum - 9. Festiwal Filmowy Pięć Smaków

Love & Peace

Japonia 2015, 117’
napisy: polskie i angielskie
reżyseria: Sion Sono
scenariusz: Sion Sono
zdjęcia: Shinya Kimura
montaż: Junichi Ito
muzyka: Yasuhiko Fukuda, Revolution Q, RC Succession
obsada: Hiroki Hasegawa, Kumiko Aso, Kiyohiko Shibukawa, Eita Okuno, Sports Makita, Motoki Fukami, Toru Tezuka, Miyuki Matsuda
producent: Moriyama Atsushi, Teshima Masao, Kamagata Eiichi, Yanagimura Tsutomu
produkcja: Gansis Production
język: japoński
barwa: kolor

Opis filmu

Ryoichi chciał być gwiazdą rocka. Trochę nie wyszło. Siedzi teraz w nudnym biurze, gdzie wszyscy się z niego natrząsają. W odruchu rozpaczy wywołanej beznadziejną samotnością kupuje sobie miniaturowego żółwia i nadaje mu imię Pikadon – co jest japońskim określeniem bomby atomowej. Nie spodziewa się, jak bardzo wybuchowe będą tego konsekwencje…

Szalona wyobraźnia Siona Sono zdaje się nie mieć granic. Tym razem reżyser miesza konwencję kaiju eiga – japońskiego kina o monstrach atakujących miasta – z pastiszem telewizyjnych teleturniejów muzycznych i hollywoodzkich familijnych filmów bożonarodzeniowych. Dorzuca do tego sporą dawkę slapsticku, biurowy romans i trochę efektownych wybuchów. Są też ożywione zabawki i gadające zwierzęta (Sono od lat deklaruje, że jego ulubionym filmem jest "Babe, świnka z klasą" – choć tym razem najwyraźniej inspirował się też "Świąteczną zabawką" z wytwórni Jima Hensona). Wszystko przyprawione zostało musicalową oprawą – piosenki w wykonaniu Revolution Q, zespołu samego Sono, łączą japoński rock i wpadające w ucho melodie (tytułowy przebój zostaje w głowie na długo), a główny bohater pojawia się w pewnym momencie na scenie w kostiumie godnym Davida Bowie.

Ekstrawagancka zabawa formą ma jednak – jak zawsze u tego reżysera – podwójne dno. Filmy o potworach w japońskim kinie zawsze kryły metaforyczny, polityczny podtekst. Tu także przygody miniaturowego żółwika stają się pretekstem do satyry na temat megalomańskich zapędów władz, przygotowań do Olimpiady 2020 i konsumpcyjnego obłędu panującego w japońskim społeczeństwie. A to wciąż jeszcze nie wszystko: w surrealistycznej, mrocznej i pełnej błyskotliwego absurdu wizji Sono każdy znajdzie coś dla siebie.

Jagoda Murczyńska

Sion Sono

Urodzony w 1961 w Toyokawie. W wieku 17 lat zadebiutował jako poeta, kilka lat później zajął się reżyserią, był też członkiem punkowego zespołu muzycznego. W 1990 zrealizował pierwszy pełny metraż, "Bicycle Sighs" ("Jitensha Toiki"). Od tego czasu jest regularnym bywalcem międzynarodowych festiwali, twórcą cenionym za radykalną wizję artystyczną, umiejętność łączenia szokującej formy z celną społeczną krytyką i bezkompromisowy filmowy język.

Wybrana filmografia:

1985 Ore wa Sono Sion da! / I Am Sion Sono!
2000 Utsushimi
2001 Jisatsu sakuru / Suicide Club
2008 Ai no mukidashi / Love Exposure
2010 Tsumetai nettaigyo / Cold Fish
2011 Himizu
2013 Zabawmy się w piekle / Jigoku de naze warui / Why Don't You Play in Hell
2014 Tokyo Toraibu / Tokyo Tribe
2015 Hiso hiso boshi / The Whispering Star
2015 Love & Peace
2015 Minna! Esper Dayo! / The Virgin Psychics
2015 Shinjuku suwan / Shinjuku Swan Kabukicho Skauto Sabaibaru
2015 Riaru onigokko / Tag

bądź na bieżąco!

© Fundacja Sztuki Arteria
Nasza strona internetowa używa plików cookies aby dostosować się do twoich potrzeb. Możesz zaakceptować pliki cookies lub wyłączyć je w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Dowiedz się, jak wyłączyć cookies.