Archiwum - 9. Festiwal Filmowy Pięć Smaków
Marek Michalak: Anioł w białych trampkach
W swym drugim filmie Momoko Ando zabiera widza w niezwykłą podróż. Pełna humoru i ciepła, acz zdecydowanie pozbawiona sentymentalizmu odyseja głównej bohaterki zderza śmierć i życie, starość i młodość, komedie i tragedie życia codziennego, dotykając widza niezwykle głęboko
Sawa to pielęgniarka pracująca ze starszymi osobami. Zgadza się na propozycję wykraczającą poza jej obowiązki, niechcący wplątując się w tragiczną historię pewnej rodziny. Fatalna decyzja prowadzi do straty pracy i pieniędzy. Sawa wyrusza więc w nieznanym kierunku, spotykając po drodze przeróżnych starszych panów, którym decyduje się pomóc. Niezależnie od tego, czy chcą tego czy też nie.
Mimo tego, że obraz Ando trwa ponad trzy godziny, upływają one niesamowicie szybko. Motorem napędzającym tę historię jest postać Sawy, brawurowo wykreowana przez fantastyczną Sakurę Ando (siostrę reżyserki). Sawa jest jak żywioł, wkraczający w życie kolejnych bohaterów. Z początku postrzegana nieufnie i odbierana przez nich jako zagrożenie, z czasem okazuje się jednak wybawieniem. Pomaga im wyzwolić się z lęków oraz pokonać własne ograniczenia. Na swój sposób przywraca ich życiu. Sama również czerpie z ich życiowego doświadczenia, pokazując jak wiele mogą jeszcze dać innym. Sawa to postać pełna pozytywnej, idealistycznej wręcz energii. Jednak dzięki pragmatycznemu podejściu do każdej napotkanej sytuacji i sprytnemu osadzeniu jej w rzeczywistości, ciężko Sawy nie lubić, czy też nie wierzyć w jej działania. Ogromna w tym zasługa Sakury Ando, która wykorzystuje szanse wymagającej - zarówno fizycznie jak i psychologicznie - roli by stworzyć postać niezapomnianą.
Reżyserka zderza Sawę z reprezentantami całego spektrum starzejących się Japończyków, tworząc niezwykle trafny portret pewnego pokolenia. Jednocześnie opowiada o uniwersalnych lękach i sytuacjach, które dotkną na pewnym etapie życia większość z nas. Robi to z dużym poczuciem humoru, nigdy jednak nie popadając w groteskę. Brak sentymentalizmu, a jednocześnie bijące z filmu ciepło i pewien rodzaj życiowego optymizmu stanowią o ogromnej sile tego obrazu. „0,5 mm” to film, który pozostaje z widzem długie godziny po wyjściu z kina.
Marek Michalak
„0,5 mm”
reżyseria: Momoko Ando
premiera: 8 listopada 2014 (świat)
produkcja: Japonia