Opis filmu

Mrukliwy Kinley prowadzi śledztwo w sprawie zaginionej przeoryszy ukrytego w bhutańskich lasach klasztoru. Podejrzenia lokalnych mieszkańców kierują uwagę policjanta w stronę mieszkającej samotnie pięknej przybyszki, której przypisują demoniczne zdolności. Kinley podąża jej śladem, coraz bardziej zaintrygowany tajemniczą postacią i jej opowieściami, pochodzącymi z tej strony rzeczywistości, którą do tej pory z cynizmem lekceważył.

Film młodej bhutańskiej reżyserki to oryginalne połączenie kryminału noir z poetyką buddyjskich przypowieści i realistycznym portretem współczesnego Bhutanu. Roder wykorzystuje w scenariuszu motywy z opowieści o dakiniach, oświeconych kobietach i żeńskich buddach, personifikacjach żeńskiej energii seksualnej, które dbają o przekazywanie mądrości i praktyk przeszłych pokoleń, spotykając się często z oskarżeniami o wykorzystywanie czarnej magii i uwodzicielskie podstępy. Drugoplanowym bohaterem historii jest także urzekająca górska przyroda, towarzysząca dwójce bohaterów w poszukiwaniu prawdy i poznawaniu siebie nawzajem. Tłem dla fabuły stają się społeczne i polityczne realia kraju, który dynamicznie się rozwija, próbując jednocześnie ocalić to, co najważniejsze dla kulturowej tożsamości.

Bhutańska kinematografia liczy sobie ledwie kilkanaście lat historii: pierwsze produkcje i programy telewizyjne zaczęły powstawać pod koniec lat 90. XX wieku. Kino "najszczęśliwszego kraju świata" rozwija się jednak w obiecującym kierunku – obok inspirowanych filmami bollywoodzkimi produkcji telewizyjnych powstaje coraz więcej dzieł z powodzeniem prezentowanych na międzynarodowych festiwalach, w udany sposób łączących lokalne tradycje estetyczne z uniwersalnym językiem kina. Współczesne kino Bhutanu otwiera przed widzami drogę do jednego z najbardziej niedostępnych rejonów świata, łącząc niezwykłe lokalne tradycje artystyczne i buddyjską filozofię z intrygującą, ambitną formą i ciekawymi konwencjami gatunkowymi. "Miód dla dakini" jest tego doskonałym przykładem. 

W poszukiwaniu opowieści. Z Dechen Roder rozmawia Jakub Królikowski

tekst:
Jagoda Murczyńska