Drzwi
Przygotuj sprzęt i wciśnij play by uruchomić doświadczenie
Opis filmu
Pani Honda mieszka wraz z mężem i synkiem w bogatej dzielnicy Tokio, w pięknym aprtamencie, z którego rozciąga się równie piękny widok na metropolię. Kobieta zajmuje się domem i dzieckiem, podczas gdy jej mąż zarabia pieniądze, by zapewnić rodzinie dobrobyt – to staroświecki, ale dość powszechny w Japonii lat 80. podział ról. Początkowo wszyscy się w nim odnajdują. Jednak w strażniczce domowego ogniska zaczynie narastać frustracja, gdy do drzwi zadzwoni natrętny domokrążca, z którym pani Honda wejdzie w otwarty konflikt.
„Drzwi” to jeden z najważniejszych horrorów w historii japońskiego kina. Wyprodukowany przez kultową niezależną firmę producencką Director’s Company („Typhoon Club”, „Legenda syreny”), zapoczątkował gatunek danchi-tsuma horror, w którym głównymi bohaterkami są żony (tsuma), przeżywające chwile grozy we własnym mieszkaniu (danchi). Banmei Takahashi z powodzeniem łączy elementy thrillera home-invasion ze slasherem domowego zacisza. W efekcie powstaje wspaniała wariacja j-giallo – z dynamicznym montażem i wyrazistą warstwą dźwiękową. Reżyser demoluje wnętrze mieszkania, odzwierciedlające klasowe aspiracje domowników. W kultowej scenie finałowej ostatecznie niszczy symbole luksusu i statusu, dopuszczając się tym samym bezwzględnej krytyki japońskiego konsumpcjonizmu lat 80. „Drzwi” są kapsułą czasu i popisem kreatywności – przez lata zaginiony, film powraca w odrestaurowanej wersji, jeszcze bardziej niepokojący i perwersyjny, niż kiedyś.
tekst:
Łukasz Mańkowski
Banmei Takahashi
Jeden z najbardziej niepokornych i konsekwentnych głosów japońskiego kina autorskiego. Zaczynał w świecie pinku eiga, gdzie w ramach ograniczonych budżetów i swobody formalnej wypracował wyjątkową wrażliwość wizualną i narracyjną. W latach 80. współtworzył legendarną Director’s Company – kolektyw reżyserów (m.in. Shinji Sōmai, Toshiharu Ikeda), który stał się kuźnią nowego pokolenia filmowców, łączących gatunkowość z ambicjami artystycznymi. Takahashi szybko wykroczył poza ramy kina erotycznego, eksperymentując z konwencjami thrillera i horroru. Jego dylogia “Drzwi” redefiniowała reguły japońskiego horroru, wprowadzając elementy domowej paranoi i urbanistycznego lęku jeszcze zanim świat poznał „Ringu”. W kolejnych dekadach z równą swobodą podejmował tematy religijne, społeczne i biograficzne, zachowując przy tym niezmiennie osobisty ton. Dziś postrzegany jest jako twórca, który w japońskim kinie gatunkowym wyznaczył kierunek nowej, egzystencjalnej wrażliwości.
1972 Escaped Rapist Criminal / Escaped Rapist Criminal
1980 Girl Mistress / Girl Mistress
1982 Ōkami / Wolf
1982 Tattoo Ari / Tattoo Ari
1988 Drzwi / Doa / Door
1991 Door II: Tokyo Diary / Door II: Tokyo Diary
1994 Ai no Shinsekai / A New Love in Tokyo
2009 Zen
2010 BOX: The Hakamada Case / BOX: The Hakamada Case




