Pięć Smaków w Domu
Wong Kar Wai

Aktorskie uniwersum Wong Kar Waia

Maggie Cheung i Tony Leung w "Spragnionych miłości"

Dzięki specyfice hongkońskiego rynku filmowego lat 80. i 90. Wong Kar Wai miał możliwość pracowania z najlepszymi lokalnymi (i nie tylko) aktorami już na początku swojej drogi reżyserskiej. Dla części z nich występ u urodzonego w Szanghaju reżysera był trampoliną do dalszych sukcesów, dla innych – zwieńczeniem bogatych karier. Jedno jest pewne – aktorzy ci stworzyli w filmach Wonga wybitne, niezapomniane kreacje, bardzo odmienne od tych z dzieł innych hongkońskich twórców.

Maggie Cheung

Jedna z najwybitniejszych aktorek współczesnego kina, karierę w branży rozrywkowej zaczęła od modelingu. Do rozgrzanej do czerwoności hongkońskiej branży filmowej wskoczyła w połowie lat 80., początkowo specjalizowała się w rolach komediowych. Z tego okresu pamiętana jest np. jako May z trylogii „Policyjna opowieść” Jackie’ego Chana. Udział w „Kiedy łzy przeminą”, debiucie Wong Kar Waia, był dla niej przejściem do kina dramatycznego – sama często uznaje ten film za początek prawdziwej kariery. Swoją najbardziej znaną rolę zagrała właśnie u niego – w „Spragnionych miłości” w roku 2000. W międzyczasie jednak, w latach 90., była bardzo aktywna i stworzyła szereg legendarnych kreacji. W „Aktorce” Stanleya Kwana wystąpiła w biograficznej roli Ruan Ling-yu, tragicznej chińskiej gwiazdy, za co otrzymała nagrodę na festiwalu w Berlinie. Rolami w filmach Johnniego To („Heroiczne trio” i „Atomowe amazonki”) udowodniła, że świetnie odnajduje się w mocnym kinie sztuk walki. W obrębie tego gatunku nieśmiertelne role stworzyła u Tsui Harka, w „Dragon Inn” oraz w „Zielonym wężu”. Cheung pracowała także poza Azją – zapamiętany został jej występ w „Irmie Vep” Oliviera Assayasa, reżysera, z którym przez parę lat była w związku małżeńskim. Od 2004 roku w zasadzie nie występuje na dużym ekranie.


Tony „Mały Tygrys” Leung

Legenda kina chińskojęzycznego i rekordzista pod względem liczby występów u Wong Kar Waia – artyści zrealizowali razem siedem filmów; w czterech z nich Leung partnerował Maggie Cheung, którą uważa za swoje alter ego. Pierwsze filmowe występy zaliczył na początku lat 80., przełomem w jego karierze były role u Hou Hsiao-hsiena (w „Mieście smutku”) i Johna Woo (w „Kuli w łeb” i „Dzieciach triady”). Od tego czasu uchodzi za bardzo wszechstronnego aktora o nieprzeciętnej skali możliwości dramaturgicznych. Udowodnił to m.in. w (żeby ograniczyć się do filmów pokazywanych w polskich kinach) „Hero” Zhanga Yimou, „Piekielnej grze” Andrewa Laua i Alana Maka czy „Ostrożnie, pożądanie” Anga Lee. W tym ostatnim filmie wystąpił, nietypowo dla siebie, w roli bohatera negatywnego. Za swój najbardziej pamiętany występ – w „Spragnionych miłości” – otrzymał nagrodę aktorską na festiwalu w Cannes, którą mógł postawić obok dziesiątek statuetek zdobytych w Azji. Ostatnio stał się gwiazdą globalną – ukradł show innym aktorom rolą Xu Wenwu w filmie „Shang-chi i legenda dziesięciu pierścieni”. W historii popkultury Leung zapisał się nie tylko jako aktor, ale także jako wokalista.

Andy Lau

To jeden z najbardziej znanych współczesnych aktorów hongkońskich. Karierę zaczął w roku 1982, rolą w pamiętnym „Boat People. Uchodźcy z Wietnamu” Ann Hui, a od tego czasu wystąpił w ponad 170 (!) filmach. Nie wymienimy nawet części z nich, ale warto pamiętać, że Lau regularnie pojawiał się np. w najważniejszych filmach Johnniego To – nie tylko sensacyjnych, bowiem w komediach romantycznych stworzył wspaniały, ukochany przez Hongkończyków, duet z Sammi Cheng. Sukces przyniosła mu także trylogia „Piekielna gra” – wystąpił w częściach pierwszej i trzeciej. Jego największym artystycznym tryumfem okazała się ponowna współpraca z Ann Hui: w humanistycznym arcydziele „Proste życie” Lau zagrał Rogera, uznanego producenta filmowego, który podejmuje się opieki nad swoją chorą gosposią. Obecnie Lau jest jednym z najbardziej zapracowanych komercyjnych aktorów w Hongkongu. Oznacza to, że występuje w blockbusterach produkowanych na potrzeby chińskiego rynku.

Brigitte Lin

Tajwańska aktorka, dla której występy w filmach Wong Kar Waia były ostatnimi w karierze. Rola tajemniczej kobiety w blond peruce w „Chungking Express” stała się ikoniczna na całym świecie, a podwójny występ w „Popiołach czasu” okazał się jej pożegnaniem z kinem. Wcześniej Lin wystąpiła w dziesiątkach najpierw tajwańskich, a potem hongkońskich filmów akcji, była wielką gwiazdą na obu rynkach i zasłużenie otrzymała przydomek „bogini ekranu”. W Hongkongu pracowała wielokrotnie z Tsui Harkiem i stworzyła cudowne role m.in. w „Peking Opera Blues” i „Dragon Inn”. Jej największym przebojem kasowym jest „Mistrz miecza II”, w którym zagrała Dongfanga Bubaia. Cechą wielu postaci, w jakie się wcieliła, jest ich androgyniczność.

Takeshi Kaneshiro

Japońsko-tajwański aktor, który swoją karierę rozpoczął jako wokalista popowy. Szybko jednak porzucił rolę idola nastolatek dla kariery w kinie. Zadebiutował w „Atomowych amazonkach” Johnniego To, u boku Maggie Cheung i Michelle Yeoh w 1993 roku. Rok później zagrał policjanta o numerze 223 w „Chungking Express”. Od tego czasu kariera Kaneshiro nabrała rozpędu, a on z dużą lekkością poruszał się po różnych rynkach i odmiennych konwencjach. Wystąpił np. w melancholijnym romansie „Skręć w lewo, skręć w prawo” Johnniego To, mamucim blockbusterze Johna Woo „Trzy królestwa” i „Domu latających sztyletów” – znanym na całym świecie wuxia w reżyserii Zhanga Yimou.

Faye Wong

Widzom na całym świecie znana jako Faye z „Chungking Express”, aktorką tylko bywa. W Azji znana jest ze swojej wielkiej kariery wokalnej. W jej szczytowym okresie była najlepiej rozpoznawalną wokalistą na kontynencie; nagrywała popowe płyty zarówno po kantońsku, jak i po mandaryńsku i sprzedawała je w milionach egzemplarzy.

tekst:
Marcin Krasnowolski

bądź na bieżąco!

© Fundacja Sztuki Arteria
Na naszej stronie wykorzystujemy cookies tj. małe pliki tekstowe, które strona internetowa zapisuje na Twoim komputerze lub urządzeniu przenośnym w chwili, gdy przeglądasz tę stronę. Kliknij tu, aby zmienić ustawienia cookies.