Nagrody i festiwale

Opis filmu

Jan i Joanna to młoda para, mieszkająca na wsi w średniowiecznej Francji. Ich szczęście kończy się w noc poślubną, gdy lokalny feudał gwałci Joannę, co wywołuje u dziewczyny serię wizji i nawiedzeń przez diabła. Po incydencie Jan chce jak najszybciej zapomnieć o wydarzeniu, ale tajemniczy głos wciąż podpowiada dziewczynie, że powinna się zemścić na gwałcicielu. W międzyczasie feudał przygotowuje kolejną wyprawę wojenną i podnosi podatki w wiosce, której mieszkańcy cierpią głód. Jan zostaje mianowany poborcą podatkowym, jednak nie udaje mu się wykonać pracy i za karę traci rękę. Na Joannie spoczywa ciężar utrzymania rodziny, zaciąga ona dużą pożyczkę i sama podejmuje pracę lichwiarki, stając się coraz bardziej wpływową osobą w wiosce. W średniowieczu, gdy kobieta z pospólstwa zyskuje zbyt dużo władzy i niezależności, jej historia zazwyczaj nie kończy się dobrze.

"Belladonna smutku" to ostatnia część trylogii Animerama, serii powiązanych tematycznie filmów animowanych dla dorosłych, wymarzonego projektu ojca japońskiej mangi, Osamu Tezuki. Zrealizowana na podstawie proto-feministycznej książki "Czarownica" z 1862 roku autorstwa Jules'a Micheleta, eksperymentalna animacja doby rewolucji seksualnej, to dzisiaj ekscentryczny klasyk i wyjątkowy tytuł w historii japońskiego kina. Strona wizualna nawiązuje do stylu secesyjnego, oszałamia kolorami i skomplikowanymi kompozycjami. Reżyser filmu, Eiichi Yamamoto, używa skrajnych planów filmowych, gra zbliżeniami i oddaleniami kamery, by podkreślić proces ciągłych przeobrażeń i wniknąć w świat wewnętrzny bohaterki. "Belladonna smutku" okazała się klęską finansową i doprowadziła Mushi Production do bankructwa. Dopiero po wielu latach animacja ta została odkryta na nowo i zyskała status kultowej. 

Cyfrowa rekonstrukcja filmu w technologii 4K została podjęta przez trzy amerykańskie firmy: Cinelicious Pics, SpectreVision i Cinefamily. Proces skanowania i rekonstrukcji odbył się w Los Angeles w kwaterze Cinelicious Inc. - firmy postprodukcyjnej, powołanej z inicjatywy Paula Korvera i Dennisa Bartoka, byłego głównego selekcjonera American Cinematheque. 

Maja Korbecka