Nagrody i festiwale

Opis filmu

Lianqing i Guo poznają się pod birmańską granicą, którą oboje właśnie nielegalnie przekroczyli, szukając lepszego losu w Tajlandii. Realia życia emigrantów nie są wymarzonym tłem dla budowania relacji, jednak między bohaterami, zajętymi poszukiwaniem pracy i staraniami o pozwolenie na pobyt, zaczyna rodzić się bliskość. Ich wizje przyszłości są jednak inne: ambitna Lianqing chce sięgać wyżej, Guo marzy tylko o szybkim zarobku i założeniu biznesu w rodzinnym kraju.

Midi Z wraca do kina fabularnego po dwóch dokumentach i instalacji poświęconych Birmańczykom pracującym w kopalniach jadeitu. W nowym filmie w charakterystyczny dla siebie sposób splata wątki dokumentalne z fikcją, co przekłada się na niezwykle mocny, uderzający autentyzmem obraz. Nie pochyla się nad bohaterami z litością – szczera, niewymuszona rejestracja ich emocjonalnej i geograficznej podróży zamknięta jest w długich, precyzyjnie kadrowanych ujęciach, odnajdujących hipnotyczne piękno w najmniej oczekiwanych przestrzeniach. Melancholijna ścieżka dźwiękowa podkreśla ich wyobcowanie z miejsca, w którym się znaleźli, tworząc zarazem atmosferę nieokreślonego napięcia.

W roli głównej pojawia się stała aktorka Midiego Z, nagradzana na wielu festiwalach Wu Ke-xi (oboje byli gośćmi 7. Pięciu Smaków), a partneruje jej Ko Kai, popularny tajwański aktor (znany z przebojowych komedii romantycznych, m.in. "Tiny Times"), który w roli pracownika fabryki umiejętnie wygasza swoją celebrycką aurę. Niezależny birmański twórca dysponował przy realizacji "Drogi do Mandalay" znacznie większym budżetem niż zazwyczaj, co przekłada się na wysoką jakość produkcyjną filmu, nie ujmując mu przy tym bezpośredniości i świeżości spojrzenia. Midi Z bywa porównywany do Hou Hsiao-hsiena, z którym dzieli pewną estetyczną wrażliwość, jednak każdy kolejny film ujawnia jego autorski, wyrazisty głos, dowodzący artystycznej dojrzałości.

Jagoda Murczyńska